Nostrzyk biały (Melilotus albus) to dość pospolity gatunek dwuletniej lub jednorocznej rośliny użytkowej, należącej do rodziny bobowatych. W stanie dzikim można ją spotkać na obszarze niemal całego świata.

W Polsce nostrzyk biały jest nie tylko rośliną dziką, ale również uprawną. Szczególnie ceniony jest w gospodarstwach pszczelarskich, gdyż należy do grupy najbardziej wartościowych roślin miododajnych. Na potrzeby pszczelarstwa uprawia się głównie jego formy jednoroczne.

Nostrzyk biały często bywa też wykorzystywany jako roślina przeznaczona do przyorania na zielony nawóz, gdyż podobnie jak w przypadku większości gatunków należących do rodziny bobowatych, jego korzenie mogą wzbogacać podłoże w związki azotu. Czasami nostrzyk biały bywa także wykorzystywany jako roślina pastewna, jednak jego wartość paszowa nie jest zbyt duża. Wprawdzie roślina daje znaczne liści suchej masy (zbiory mogą sięgać ok. 20 ? 40 t./ha), ale w swoich tkankach zawiera składniki chemiczne obniżające jej wartość paszową.

Do szkodliwych substancji chemicznych znajdujących się w zielu nostrzyka należą przede wszystkim związki kumarynowe (min.: kumaryna, kwas kumarowy), olejki eteryczne (melilotol) i glikozydy. Substancje te nadają roślinie szczególny aromat, dlatego nostrzyk nie jest zbyt chętnie zjadany przez zwierzęta hodowlane. Zawartość szkodliwych substancji zwiększa się w pędach od chwili zawiązania przez nostrzyka kwiatów, dlatego na paszę lub kiszonkę należy przeznaczyć jedynie młode pędy. Najbardziej wrażliwe na zatrucia są konie, owce (które jednocześnie najchętniej spożywają ziele nostrzyka) i bydło oraz zwierzęta bardzo młode.

Sposoby uprawy

Uprawa nostrzyka białego nie jest trudna, gdyż rośliny mają małe wymagania glebowe i są odporne na niekorzystne warunki pogodowe. Nostrzyk rozpoczyna wegetację wczesną wiosną, dlatego nasiona należy wysiewać jak najwcześniej. Jeśli temperatury w czasie siewu są jeszcze zbyt niskie, nasiona mogą poczekać w glebie na lepsze warunki pogodowe. Do kiełkowania potrzebują jednak sporo wilgoci, dlatego z siewem nie należy zwlekać.